آنها زن زیبا را برنو می نامیدند ، زن بلند قد را نیز برنو می گفتند . مشخص نبود زن را بیشتر دوس داشتند یا برنو را ولی هر مرد بدنبال دو برنو بود برنوئی بر دوش و برنوئی بر آغوش. بخارای من ایل من استاد محمد بهمن بیگی بزرگ مثل زنداني در بي حصار زمين گيرم...
ايا او ديوانه بود؟
اسب كهر من خواب ديدم خواب برنو...
برنو ,زن ,خواب ,برنوئی ,استاد ,ایل ,برنو می ,برنوئی بر ,بر آغوش ,آغوش بخارای ,بخارای من
درباره این سایت